Postępowanie w przewlekłej obturacyjnej chorobie płuc (POChP)

Opis

Przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP, chronic obstructive pulmonary disease – COPD) jest chorobą, w której toczy się przewlekły proces zapalny drzewa oskrzelowego, co daje w skutkach zwężenie (obturację) oskrzeli, a tym samym utrudniony przepływ powietrza w drogach oddechowych. Według Światowej Organizacji Zdrowia (World Health Organization – WHO), POChP plasuje się na czwartym miejscu wśród przyczyn współczesnej umieralności i niepełnosprawności na świecie.

 

Objawy POChP

 

Objawem, który pojawia się jako pierwszy, jest przewlekły kaszel. Kaszel ten może występować wraz z odkrztuszaniem wydzieliny, szczególnie po dłuższym okresie przebywania w pozycji leżącej, np. po nocy. Napady kaszlu mogą występować
w sytuacji gwałtownej zmiany temperatury środowiska, w którym przebywają pacjenci, np. po wyjściu z ciepłego mieszkania na chłodne powietrze. Kaszel mogą wywoływać silne alergeny w postaci perfum. Czynniki, które w normalnych warunkach nie wywołują żadnej negatywnej reakcji, w przypadku oskrzeli nadreaktywnych i będących pod wpływem przewlekłego procesu zapalnego, wywołują silny męczący kaszel i uczucie duszności. Uczucie duszności wraz z upływem lat postępuje – początkowo pacjenci doświadczają go tylko podczas wysiłku, następnie zaczynają doznawać ciągłego uczucia duszności, co prowadzi do rozwoju niewydolności oddechowej. W niektórych przypadkach proces tan może skutkować niewydolnością prawokomorową serca.

Wśród skutków długoterminowych POChP wymienia się zaniki mięśni szkieletowych, osteoporozę, a w związku z dużym wydatkiem energetycznym spowodowanym częstymi napadami kaszlu oraz trudnościami w oddychaniu pojawia się również niedożywienie i anemia. Do negatywnych konsekwencji postępujących zmian zalicza się często stany depresyjne i depresję.

Ten serwis używa plików cookies zgodnie z Polityką Cookies. Brak zmiany ustawienia przeglądarki oznacza jej akceptację.