Zasady realizacji świadczeń w rodzaju rehabilitacja lecznicza

Świadczenia rehabilitacji leczniczej obejmują bardzo szeroki zakres usług udzielanych w ramach czynności związanych z usprawnianiem pacjentów. Przedstawiamy kompendium wiedzy o umowie w rodzaju rehabilitacja lecznicza, oparte na wybranych aspektach realizacji świadczeń rehabilitacyjnych.

W przypadku rehabilitacji leczniczej obowiązuje Zarządzenie Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia 2 września 2010 r. w sprawie określenia warunków zawierania i realizacji umów w rodzaju rehabilitacja lecznicza. Zarządzeniem tym wprowadzono system Jednorodnych Grup Pacjentów do rozliczania hospitalizacji w ramach rehabilitacji neurologicznej oraz kardiologicznej. W związku z długim okresem jego obowiązywania zarządzenie to było kilkukrotnie zmieniane:

  • Zarządzeniem Nr 6/2011/DSOZ z dnia 11 lutego 2011 r.,
  • Zarządzeniem Nr 30/2011/DSOZ z dnia 29 czerwca 2011 r.,
  • Zarządzeniem Nr 40/2011/DSOZ z dnia 25 sierpnia 2011 r. ,
  • Zarządzeniem Nr 52/2011/DSOZ z dnia 30 września 2011 r.

W przypadku rehabilitacji leczniczej nadal obowiązuje Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 30 sierpnia 2009 r. w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu rehabilitacji leczniczej (Dz. U. z 2009 r. Nr 140, poz. 1145), które było nowelizowane:

  • 8 grudnia 2009 r. (Dz. U. 2009 r. Nr 211, poz. 1644),
  • 25 czerwca 2010 r. (Dz. U. z 2010 r. Nr 115, poz. 774),
  • 6 października 2010 r. (Dz. U. z 2010 r. Nr 192, poz. 1286).

Świadczeniobiorcom zagwarantowano realizację świadczeń rehabilitacyjnych w warunkach ambulatoryjnych, domowych, opieki dziennej i stacjonarnych.

Umowy o udzielanie świadczeń w zakresie fizjoterapia ambulatoryjna i fizjoterapia domowa zawierane są ze świadczeniodawcą alternatywnie. Wobec czego placówka medyczna, która złożyła oferty w obu zakresach i otrzymała możliwość ich realizacji, musi dokonać wyboru jednego z zakresów. Jest to związane również z faktem, iż świadczeniodawca realizujący umowę w zakresie fizjoterapii ambulatoryjnej i tak jest zobowiązany do realizacji świadczeń w warunkach domowych – na kwotę nie mniejszą niż 3% kwoty miesięcznego kontraktu.

1. REHABILITACJA AMBULATORYJNA

W przypadku świadczeń realizowanych w warunkach ambulatoryjnych Minister Zdrowia bardzo szczegółowo określił, co powinny obejmować niektóre ze świadczeń. Warto mieć świadomość zawartych w rozporządzeniu definicji, gdyż brak w dokumentacji medycznej wpisu o wykonaniu jednego z określonych przez Ministra Zdrowia elementów może być argumentem kontrolerów NFZ, którzy zakwestionują wykonanie świadczenia.

I tak porada lekarska rehabilitacyjna udzielana dorosłym i dzieciom obejmuje: ogólną ocenę stanu zdrowia (badanie lekarskie), skierowanie na konsultację i badania dodatkowe, określenie zakresu ruchu w stawach, test czynnościowy, ocenę aktywności ruchowej, ocenę czucia powierzchownego i głębokiego, ocenę odruchów ścięgnisto-okostnowych, pomiar długości kończyn i obwodów, ocenę chodu i lokomocji, ocenę samoobsługi i samodzielności, ocenę deformacji i zniekształceń, punkcje lecznicze i iniekcje dostawowe, wydanie zlecenia na wyroby medyczne będące przedmiotami ortopedycznymi i środkami pomocniczymi oraz inne zlecenia i wnioski, zaplanowanie postępowania rehabilitacyjnego (ustalenie programu usprawnienia leczniczego), skierowanie na fizjoterapię i leczenie uzdrowiskowe, końcową ocenę procesu usprawniania.

Natomiast wizyta fizjoterapeutyczna to zaplanowane postępowanie fizjoterapeutyczne, stanowiące integralną część fizjoterapii, które zrealizuje cel skierowania na rehabilitację i jest zgodne z tym skierowaniem. Ponadto to także ocena i opis stanu funkcjonalnego pacjenta przed rozpoczęciem rehabilitacji lub fizjoterapii, badanie czynnościowe narządu ruchu lub inne badanie konieczne do ustalenia planu rehabilitacji oraz końcowa ocena i opis stanu funkcjonalnego świadczeniobiorcy po zakończeniu rehabilitacji lub fizjoterapii i udzielenie zaleceń co do dalszego postępowania rehabilitacyjnego.

W przypadku poradni rehabilitacyjnej na podstawie jednego skierowania tylko w przypadkach uzasadnionych medycznie możliwe jest objęcie opieką pacjenta ze schorzeniami wymagającymi długotrwałej rehabilitacji do czasu osiągnięcia przez niego poprawy w leczeniu danej jednostki chorobowej – jednak nie dłużej niż 12 miesięcy. Jako odrębna porada nie może być traktowane i rozliczane ustalenie terminu porady, badania lub hospitalizacji oraz udzielenie odpowiedzi pisemnej lekarzowi kierującemu.

Wizyta fizjoterapeutyczna może być rozliczona tylko przez specjalistę w dziedzinie fizjoterapii – w sytuacji, gdy skierowanie do fizjoterapii wystawił lekarz inny niż lekarz poradni rehabilitacyjnej, a zlecone zabiegi nie zapewniają realizacji pożądanego celu rehabilitacji lub ich wykonanie jest przeciwwskazane u danego pacjenta. W takim przypadku specjalista fizjoterapii w karcie zabiegowej zamieszcza uzasadnienie wyboru wizyty fizjoterapeutycznej oraz podpisuje się pod tym uzasadnieniem.

Świadczenia fizjoterapii ambulatoryjnej realizowane są na podstawie zlecenia wydanego przez lekarza. Pacjent powinien zgłosić się do wybranej placówki ze skierowaniem nie później niż 30 dni od dnia jego wystawienia. W jednym cyklu terapeutycznym, trwającym do 10 dni zabiegowych, pacjentowi przysługuje nie więcej niż 5 zabiegów dziennie. W przypadkach uzasadnionych medycznie lekarz kierujący może wypisać skierowanie od razu na dwa cykle zabiegowe. Wyjątkiem jest usprawnianie dzieci z uszkodzeniem ośrodkowego układu nerwowego (OUN) do ukończenia 18. roku życia – może odbywać się na podstawie jednego w danym roku kalendarzowym skierowania z poradni specjalistycznej. Taki cykl terapeutyczny nie może przekroczyć 120 dni zabiegowych i 5 zabiegów dziennie.

2. REHABILITACJA DOMOWA

Świadczenia w warunkach domowych są udzielane świadczeniobiorcom, którzy nie mogą dotrzeć do placówki medycznej ze względu na brak możliwości samodzielnego poruszania się, a wymagają rehabilitacji lub fizjoterapii. Warto zapisać taką informację w dokumentacji medycznej pacjenta, uzasadniając konieczność wykonania świadczenia w warunkach domowych. Świadczenia domowe mogą być udzielane w miejscu zamieszkania lub przebywania świadczeniobiorcy, a nie tylko w miejscu jego zameldowania.

W przypadku zabiegów fizjoterapeutycznych w warunkach domowych wprowadzono dodatkowe ograniczenia – mogą być one realizowane u pacjentów z zaburzeniami funkcji motorycznych spowodowanymi:

  • ogniskowymi uszkodzeniami mózgu (stanami po zatorach mózgowych, udarach krwotocznych mózgu, urazach) – przez okres do 12 miesięcy od dnia powstania ogniskowego uszkodzenia mózgu,
  • ciężkimi uszkodzeniami ośrodkowego i obwodowego układu nerwowego odpowiadającymi 5. stopniowi skali oceny stopnia inwalidztwa (skala Rankina); warunek ten nie dotyczy dzieci do ukończenia 18. roku życia,
  • uszkodzeniem rdzenia kręgowego – przez okres do 12 miesięcy od dnia powstania uszkodzenia rdzenia kręgowego,
  • chorobami przewlekle postępującymi, w szczególności: miopatiami, chorobą Parkinsona, zapaleniem wielomięśniowym, rdzeniowym
    zanikiem mięśni, guzami mózgu, procesami demielinizacyjnymi, kolagenozami, przewlekłymi zespołami pozapiramidowymi, reumatoidalnym zapaleniem stawów,
  • chorobami zwyrodnieniowymi stawów biodrowych lub kolanowych, po zabiegach endoprotezoplastyki stawu przez okres do 6 miesięcy od dnia wykonania operacji,
  • urazami kończyn dolnych – przez okres do 6 miesięcy od dnia powstania urazu,
  • osobom w stanie wegetatywnym lub apalicznym.

Czas trwania rehabilitacji realizowanej w warunkach domowych wynosi do 80 dni zabiegowych w roku kalendarzowym oraz nie więcej niż 5 zabiegów dziennie. Istnieje możliwość przedłużenia czasu trwania rehabilitacji w przypadkach uzasadnionych względami medycznymi i koniecznością osiągnięcia celu leczniczego. W takiej sytuacji do odpowiedniego Oddziału Wojewódzkiego NFZ lekarz zlecający zabiegi powinien złożyć stosowny wniosek, wygenerowany w systemie dostępowym danego Oddziału Wojewódzkiego NFZ. Po uzyskaniu pisemnej zgody dyrektora właściwego Oddziału Wojewódzkiego NFZ możliwe jest przedłużenie udzielania świadczeń w ramach rehabilitacji domowej.

Należy pamiętać, że w karcie zabiegów fizjoterapeutycznych pacjent lub jego opiekun musi każdego dnia potwierdzić wykonanie zabiegów podpisem lub za pomocą karty ubezpieczenia zdrowotnego. Tylko uzupełniona karta zabiegów fizjoterapeutycznych daje podstawę i możliwość wyjaśnienia w NFZ ewentualnych problemów związanych z rozliczeniem zrealizowanych usług, np. w przypadku przekroczenia limitu dostępnych dla danego pacjenta świadczeń.

3. REHABILITACJA DZIENNA

W przypadku rehabilitacji realizowanej w ramach opieki dziennej w rozporządzeniu określono szczegółowo dla każdego rodzaju wykonywanych świadczeń odrębne zasady kierowania na rehabilitację oraz odmienne czasy jej trwania.

  • Ogólnoustrojowa

Skierowanie na rehabilitację ogólnoustrojową może być wystawione przez lekarza oddziału: urazowo-ortopedycznego, chirurgicznego, neurochirurgicznego, reumatologicznego, chorób wewnętrznych, onkologicznego, urologicznego, ginekologicznego, rehabilitacji ogólnoustrojowej, rehabilitacji neurologicznej, rehabilitacji pulmonologicznej lub lekarza poradni rehabilitacyjnej, urazowo-ortopedycznej, neurologicznej, reumatologicznej, a także lekarza podstawowej opieki zdrowotnej w przypadku zaostrzeń schorzeń przewlekłych.

W ramach rehabilitacji dziennej ogólnoustrojowej pacjentowi przysługuje także do 20 zabiegów w kriokomorze w ciągu roku kalendarzowego. Czas trwania rehabilitacji ogólnoustrojowej wynosi 3–6 tygodni, średnio 5 zabiegów dziennie. Także w tym przypadku istnieje możliwość przedłużenia czasu trwania rehabilitacji. Pacjent, z wyjątkiem dzieci do 18. roku życia, korzystający z dziennej opieki rehabilitacji ogólnoustrojowej jest zobowiązany potwierdzić realizację każdego osobodnia (pobyt powinien trwać nie krócej niż 3 godziny dziennie) własnoręcznym podpisem.

  • Dzieci z zaburzeniami wieku rozwojowego

Dzieci z zaburzeniami wieku rozwojowego kierować na rehabilitację mogą lekarze następujących oddziałów szpitalnych i poradni specjalistycznych:

  • neonatologicznej,
  • rehabilitacyjnej,
  • ortopedii i traumatologii narządu ruchu,
  • neurologicznej,
  • reumatologicznej,
  • chirurgii dziecięcej,
  • lekarz podstawowej opieki zdrowotnej.

Powyższa rehabilitacja przeznaczona jest dla dzieci z zaburzeniami wieku rozwojowego – w wieku do 7. roku życia oraz dla dzieci w wieku 8–18 lat. Po przedstawieniu orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego lub orzeczenia o potrzebie zajęć rewalidacyjno-wychowawczych (dotyczących upośledzonych w stopniu głębokim) istnieje możliwość objęcia powyższą rehabilitacją osób do ukończenia 25. roku życia.
Czas trwania rehabilitacji dzieci z zaburzeniami wieku rozwojowego w ośrodku lub na oddziale dziennym wynosi do 120 dni w roku kalendarzowym. Istnieje możliwość złożenia indywidualnego wniosku o przedłużenie rehabilitacji dla danego pacjenta.

  • Słuchu i mowy

Skierowanie na rehabilitację słuchu i mowy może być wystawiane przez lekarza poradni specjalistycznej: otolaryngologicznej, otolaryngologii dziecięcej, audiologii i foniatrii oraz neurologicznej.
Czas trwania rehabilitacji słuchu i mowy wynosi do 120 dni w roku kalendarzowym z możliwością przedłużenia w uzasadnionych medycznie przypadkach po złożeniu odpowiedniego wniosku.

  • Wzroku

Na rehabilitację wzroku kierować może wyłącznie lekarz poradni okulistycznej lub neurologicznej.
Czas trwania rehabilitacji wzroku wynosi dla jednego świadczeniobiorcy do 120 dni w roku kalendarzowym. W uzasadnionym przypadku za zgodą dyrektora danego Oddziału Wojewódzkiego NFZ istnieje możliwość przedłużenia czasu trwania rehabilitacji.

  • Kardiologiczna

Skierowanie na rehabilitację kardiologiczną może zostać wystawione przez lekarza oddziału: kardiologii, kardiochirurgii, chorób wewnętrznych, a także przez lekarza poradni kardiologicznej lub rehabilitacyjnej.
Czas trwania rehabilitacji kardiologicznej jest ustalany indywidualnie dla każdego pacjenta przez lekarza ośrodka dziennego, jednakże wynosi nie więcej niż 24 osobodni w okresie 3 miesięcy.

  • Pulmonologiczna z wykorzystaniem metod subterraneoterapii

Do kierowania na rehabilitację pulmonologiczną uprawnieni są lekarze następujących poradni: rehabilitacji medycznej, gruźlicy i chorób płuc, alergologii, laryngologii oraz pulmonologii.
Czas trwania rehabilitacji pulmonologicznej dla danego pacjenta jest ustalany indywidualnie przez lekarza ośrodka dziennego. Wynosi średnio 5 zabiegów i nie może być krótszy niż 14 dni i dłuższy niż 24 dni.

4. REHABILITACJA STACJONARNA

W ramach rehabilitacji stacjonarnej rozlicza się osobodni faktycznie wykonane (każdy rozpoczęty osobodzień). W czasie trwania rehabilitacji w warunkach stacjonarnych możliwe jest przebywanie pacjenta na przepustce, jednakże należy pamiętać, że takich dni nie można rozliczać, a każda przepustka powinna zostać odnotowana w dokumentacji medycznej pacjenta. Podobnie jak w przypadku leczenia szpitalnego, tak również w przypadku rehabilitacji dzień przyjęcia do rehabilitacji w warunkach stacjonarnych i dzień wypisu wykazywane są do rozliczenia jako jeden osobodzień. Ponadto w sytuacji przekazania pacjenta do leczenia na oddziale szpitalnym innym niż rehabilitacji, dzień skierowania na ten oddział i dzień powrotu traktowany jest jako jeden osobodzień.

W przypadku każdego z zakresów rehabilitacji stacjonarnej w uzasadnionych względami medycznymi i koniecznością osiągnięcia celu leczniczego sytuacjach istnieje możliwość przedłużenia określonego przez Ministra Zdrowia czasu trwania rehabilitacji. Decyzję podejmuje lekarz prowadzący rehabilitację, za pisemną zgodą dyrektora właściwego Oddziału Wojewódzkiego NFZ.

  • Ogólnoustrojowa

Skierowanie na rehabilitację ogólnoustrojową może zostać wystawione przez lekarzy oddziałów urazowo-ortopedycznych, chirurgicznych, neurochirurgicznych, neurologicznych, reumatologicznych, chorób wewnętrznych, onkologicznych, ginekologicznych, urologicznych, a także w przypadku zaostrzeń chorób przewlekłych przez lekarza poradni rehabilitacyjnej, urazowo-ortopedycznej, neurologicznej i reumatologicznej.
Czas trwania rehabilitacji ogólnoustrojowej wynosi 3–6 tygodni.

  • Neurologiczna

W ramach stacjonarnej rehabilitacji neurologicznej wyszczególnia się rehabilitację:

  • zaburzeń funkcji mózgu,
  • zaburzeń funkcji rdzenia i korzeni nerwowych,
  • zaburzeń obwodowego układu nerwowego i dystrofii mięśniowych,
  • przewlekłą,
  • dziecięcą.

Przyjęcie pacjenta może nastąpić ze skierowaniem z oddziału lub kliniki: anestezjologii i intensywnej terapii, neurologii, neurochirurgii, chirurgii ogólnej, chirurgii dziecięcej, ortopedii i traumatologii, chorób zakaźnych lub ze skierowaniem z poradni specjalistycznej: rehabilitacyjnej, neurologicznej, neurochirurgicznej, chirurgii ogólnej, chirurgii dziecięcej, urazowo-ortopedycznej. Natomiast w przypadku rehabilitacji neurologicznej dziecięcej lekarzem kierującym może być lekarz z oddziału anestezjologii i intensywnej terapii, neonatologii, neurologii i neurochirurgii, ortopedii i traumatologii, chirurgii dziecięcej lub z poradni specjalistycznej: neurologicznej, neonatologicznej, neurochirurgicznej, urazowo-ortopedycznej, chirurgii dziecięcej, rehabilitacyjnej.
Jest to rehabilitacja, w ramach której w odniesieniu do rozliczeń funkcjonuje, podobnie jak w przypadku leczenia szpitalnego, system Jednorodnych Grup Pacjentów.

Rehabilitacja neurologiczna zaburzeń funkcji mózgu

Aby rozliczyć hospitalizację w oparciu o grupy RNM, należy przy przyjęciu przeprowadzić u pacjenta ocenę czynności dnia codziennego wg skali Barthel ADL Index (załącznik nr 6a do zarządzenia) i ocenę funkcji poznawczo-behawioralnych oraz zaburzeń czynności mowy oraz połykania po nabytych uszkodzeniach mózgu wg skali z załącznika nr 6b do zarządzenia. Zależnie od uzyskanych ocen i czasu przyjęcia od wypisu z ośrodka leczenia ostrej fazy choroby, świadczeniobiorca ze względu na ciężkość stanu zdrowia rozliczany jest poprzez odpowiednią kategorię, co wpływa na możliwy czas trwania rehabilitacji oraz poziom jej finansowania.

Kategoria I
Czas trwania rehabilitacji wynosi:

  • do 16 tygodni w przypadku wystąpienia chorób współistniejących,
  • do 12 tygodni w przypadku braku chorób współistniejących.

Przyjęcie na rehabilitację powinno nastąpić bezpośrednio po wypisie lub w ciągu 14 dni od wypisu z ośrodka leczenia ostrej fazy uszkodzenia OUN w przypadku wystąpienia chorób współistniejących, natomiast w sytuacji braku chorób współistniejących rehabilitacja powinna zostać rozpoczęta bezpośrednio po wypisie lub w ciągu 30 dni od wypisu z ośrodka leczenia ostrej fazy uszkodzenia OUN.
W ramach tej rehabilitacji świadczeń udziela się pacjentom w stanie bardzo ciężkim i średnio ciężkim – wg skali Barthel ADL Index liczba punktów poniżej 15 i/lub ocena 4 przynajmniej w jednym rodzaju dysfunkcji w ramach oceny zaburzeń funkcji poznawczych.
Świadczeniami do rozliczenia w tym przypadku są grupy:

  • RNM01 – 270 pkt za osobodzień; 112 dni rehabilitacji,
  • RNM02 – 240 pkt za osobodzień; 84 dni rehabilitacji.

Kategoria II
Gwarantowany czas usprawniania wynosi:

  • do 9 tygodni w przypadku wystąpienia chorób współistniejących,
  • do 6 tygodni w przypadku braku chorób współistniejących.

Pacjent powinien zostać przyjęty bezpośrednio po wypisie lub w ciągu 30 dni od wypisu z ośrodka leczenia ostrej fazy uszkodzenia OUN.
W ramach oceny stanu zdrowia pacjent kwalifikuje się do grupy niesprawności umiarkowanej i lekkiej (wg skali Barthel ADL Index liczba punktów powyżej 14 i ocena 1–3 przynajmniej w jednym rodzaju dysfunkcji).
Świadczeniami do rozliczenia w tym przypadku są grupy:

  • RNM03 – 170 pkt za osobodzień; 63 dni rehabilitacji,
  • RNM04 – 150 pkt za osobodzień; 42 dni rehabilitacji.

W ramach rehabilitacji neurologicznej zaburzeń funkcji rdzenia i korzeni nerwowych oraz rehabilitacji neurologicznej zaburzeń obwodowego układu nerwowego i dystrofii mięśniowych kwalifikacji pacjenta dokonuje się poprzez ocenę czynności dnia codziennego wg skali Barthel ADL Index (załącznik nr 6a) oraz ocenę funkcjonalną wg skali ASIA (American Spinal Injury Association – załącznik nr 6c).

Rehabilitacja neurologiczna zaburzeń funkcji rdzenia i korzeni nerwowych

Kategoria I
Przysługujący pacjentowi czas trwania rehabilitacji wynosi:

  • do 16 tygodni w przypadku wystąpienia chorób współistniejących,
  • do 12 tygodni w przypadku braku chorób współistniejących.

W przypadku wystąpienia chorób współistniejących przyjęcie następuje bezpośrednio po wypisie lub w ciągu 14 dni od wypisu z ośrodka leczenia ostrej fazy uszkodzenia układu nerwowego, natomiast w sytuacji braku chorób współistniejących bezpośrednio po wypisie lub w ciągu 30 dni od wypisu.
W ramach tej rehabilitacji świadczeń udziela się pacjentom w stanie bardzo ciężkim i średnio ciężkim – wg skali Barthel ADL Index liczba punktów poniżej 15 i/lub w stanie neurologicznym (wg skali ASIA), w którym uzyskali poniżej 51 pkt w motorycznej ocenie siły mięśniowej.
Świadczeniami do rozliczenia w tym przypadku są grupy:

  • RNR01 – 230 pkt za osobodzień; 112 dni rehabilitacji,
  • RNR02 – 210 pkt za osobodzień; 84 dni rehabilitacji.

Kategoria II
Czas trwania rehabilitacji:

  • do 9 tygodni w przypadku wystąpienia chorób współistniejących,
  • do 6 tygodni w przypadku braku chorób współistniejących.

Rehabilitacja powinna zostać rozpoczęta bezpośrednio po wypisie lub w ciągu 30 dni od wypisu z ośrodka leczenia ostrej fazy uszkodzenia układu nerwowego.
W ramach oceny stanu zdrowia pacjent kwalifikuje się do grupy niesprawności umiarkowanej i lekkiej (wg skali Barthel ADL Index liczba punktów powyżej 14 i wg skali ASIA powyżej 50 pkt w motorycznej ocenie siły mięśniowej).
Świadczeniami do rozliczenia w tym przypadku są grupy:

  • RNR03 – 150 pkt za osobodzień; 63 dni rehabilitacji,
  • RNR04 – 130 pkt za osobodzień; 42 dni rehabilitacji.

Rehabilitacja neurologiczna zaburzeń obwodowego układu nerwowego i dystrofii mięśniowych

Kategoria I
Czas trwania rehabilitacji wynosi do 9 tygodni bez przerwy.

Przyjęcie powinno nastąpić bezpośrednio po wypisie lub w ciągu 14 dni od wypisu z ośrodka leczenia ostrej fazy uszkodzenia układu nerwowego.
W ramach tej rehabilitacji świadczeń udziela się pacjentom w stanie bardzo ciężkim i średnio ciężkim – wg skali Barthel ADL Index liczba punktów poniżej 15 i/lub w stanie neurologicznym (wg skali ASIA), w którym uzyskali poniżej 51 pkt w motorycznej ocenie siły mięśniowej.
Świadczeniem do rozliczenia w tym przypadku jest grupa:

  • RNO01 – 200 pkt za osobodzień; 63 dni rehabilitacji.

Kategoria II
Gwarantowany świadczeniobiorcy czas trwania rehabilitacji wynosi do 6 tygodni bez przerwy.

Przyjęcie bezpośrednio po wypisie lub w ciągu 30 dni od wypisu z ośrodka leczenia ostrej fazy uszkodzenia układu nerwowego.
W ramach oceny stanu zdrowia pacjent kwalifikuje się do grupy niesprawności umiarkowanej i lekkiej (wg skali Barthel ADL Index liczba punktów powyżej 14 i wg skali ASIA powyżej 50 pkt w motorycznej ocenie siły mięśniowej).
Świadczeniem do rozliczenia w tym przypadku jest grupa:

  • RNO02 – 120 pkt za osobodzień; 42 dni rehabilitacji.

Rehabilitacja neurologiczna przewlekła

Rehabilitacja przewlekła przysługuje w sytuacji, gdy chorzy są już po przebytej rehabilitacji w wyżej wymienionych grupach, ale nadal wymagają kontynuacji rehabilitacji w warunkach stacjonarnych.
Czas trwania takiej rehabilitacji wynosi do 6 tygodni raz w roku kalendarzowym.
Świadczeniem do rozliczenia w tym przypadku jest grupa:

  • RNP01 – 100 pkt za osobodzień; 42 dni rehabilitacji.

Rehabilitacja neurologiczna dziecięca

Aby rozliczyć hospitalizację w oparciu o grupy rehabilitacji neurologicznej dziecięcej należy wykonać ocenę głębokości niepełnosprawności wg GMFCS (Gross Motor Function Classification System for cerebral palsy – załącznik nr 6d) oraz ocenę zaburzeń znacząco zwiększających wymagania rehabilitacyjne/pielęgnacyjne dotyczące rehabilitacji neurologicznej dzieci (załącznik nr 6e).

Kategoria I
Czas trwania rehabilitacji – do 16 tygodni w roku kalendarzowym.

Kategoria II i III
Czas trwania rehabilitacji – do 12 tygodni w roku kalendarzowym.
Świadczeniami do rozliczenia w tym przypadku są grupy:

  • RND01 (kategoria I) – 300 pkt za osobodzień; 112 dni rehabilitacji,
  • RND02 (kategoria II) – 240 pkt za osobodzień; 84 dni rehabilitacji,
  • RND03 (kategoria III) – 220 pkt za osobodzień; 84 dni rehabilitacji.

Kategoria I
Warunki rozliczenia:

  • wiek dziecka poniżej 2 lat i GMFCS I–V lub
  • wiek od 2 do 4 lat i GMFCS II–V, lub
  • wiek od 4 do 6 lat i GMFCS II–IV, lub
  • wiek od 6 do 12 lat i GMFCS II–III, lub
  • wiek od 0 do 18 lat i GMFCS I–V po wypisie z ośrodka leczenia ostrej fazy choroby z rozpoznaniami zasadniczymi: G09, G81–G83, I69, T90.5 i współistniejącymi: G61, G91–97, I60–I64, S12–S14, S34, T08–T09, a następnie rehabilitowani i rozliczani w grupie RND03 (którzy rokują uzyskanie funkcjonalnej korzyści z kontynuacji rehabilitacji w warunkach stacjonarnych) lub trybie dziennym.

W kategorii I rozlicza się hospitalizacje dzieci, które uzyskały ponadto w ramach oceny zaburzeń znacząco zwiększających wymagania rehabilitacyjne/pielęgnacyjne dotyczące rehabilitacji neurologicznej dzieci w jednej z wymienionych pozycji ciężki stopień nasilenia (4).

Kategoria II
Warunki rozliczenia:

  • wiek od 2 do 4 lat i GMFCS II–V lub
  • wiek od 4 do 6 lat i GMFCS II–IV, lub
  • wiek od 6 do 12 lat i GMFCS II–III, lub
  • wiek od 0 do 18 lat i GMFCS I–V po wypisie z ośrodka leczenia ostrej fazy choroby z rozpoznaniami zasadniczymi: G09, G81–G83, I69, T90.5 i współistniejącymi: G61, G91–97, I60–I64, S12–S14, S34, T08–T09, a następnie rehabilitowani i rozliczani w grupie RND03 (którzy rokują uzyskanie funkcjonalnej korzyści z kontynuacji rehabilitacji w warunkach stacjonarnych) lub trybie dziennym.

Kategoria III
Warunki rozliczenia:

  • wiek od 2 do 4 lat i GMFCS I lub
  • wiek od 4 do 6 lat i GMFCS I, lub V, lub
  • wiek od 6 do 12 lat i GMFCS I, IV, lub V, lub
  • wiek od 12 do 18 lat i GMFCS I, IV, lub V, lub
  • wiek od 0 do 18 lat i GMFCS I–V po przebytej rehabilitacji w grupie RND01 lub RND02 (po wypisie z ośrodka leczenia ostrej fazy choroby) z rozpoznaniami zasadniczymi: G09, G81–G83, I69, T90.5 i współistniejącymi: G61, G91–97, I60–I64, S12–S14, S34, T08–T09.

W przypadku rehabilitacji przewlekłej oraz dziecięcej pacjentom zagwarantowano możliwość ich realizacji raz w roku kalendarzowym. W pozostałych przypadkach czas danej rehabilitacji może być wykorzystany tylko jednorazowo, bez przerwy. Oznacza to, że realizacja procesu kompleksowej rehabilitacji powinna być realizowana w sposób ciągły. Jeżeli jednak stan zdrowia pacjenta wymagał pobytu na innym oddziale z powodu odrębnego problemu zdrowotnego, zaplanowana terapia powinna być kontynuowana na tym samym oddziale rehabilitacyjnym, jeżeli istnieje potrzeba dalszej rehabilitacji.

  • Pulmonologiczna

Skierowanie na rehabilitację pulmonologiczną może zostać wystawione przez lekarza oddziału: pulmonologicznego, torakochirurgicznego, kardiologicznego, laryngologicznego, chorób wewnętrznych, alergologicznego oraz pediatrycznego – w przypadku rehabilitacji pulmonologicznej wieku rozwojowego. Kierować na rehabilitację pulmonologiczną może także lekarz poradni chorób płuc, poradni rehabilitacyjnej lub poradni alergologicznej.
Rehabilitacja pulmonologiczna może być prowadzona do 3 tygodni.

  • Kardiologiczna

Podobnie jak w przypadku rehabilitacji neurologicznej, rehabilitacja kardiologiczna rozliczania jest w oparciu o system Jednorodnych Grup Pacjentów.
Kierować na rehabilitację kardiologiczną w ramach kontynuacji leczenia może lekarz oddziału: kardiologicznego, kardiochirurgicznego, chorób wewnętrznych i pediatrycznego, a także lekarz poradni kardiologicznej lub rehabilitacyjnej.

Rehabilitacja kardiologiczna z chorobami współistniejącymi

Czas trwania rehabilitacji może wynosić do 5 tygodni bez przerwy, natomiast przyjęcie powinno nastąpić bezpośrednio po wypisie lub w ciągu 56 dni od wypisu z ośrodka leczenia ostrej fazy choroby.
Świadczeniem do rozliczenia w tym przypadku jest grupa:

  • RK01 – 160 pkt za osobodzień; 35 dni rehabilitacji.

Rehabilitacja kardiologiczna

Kategoria I
Gwarantowany świadczeniobiorcy czas trwania rehabilitacji wynosi do 3 tygodni bez przerwy.
Rehabilitacja powinna zostać rozpoczęta bezpośrednio po wypisie lub w ciągu 42 dni od wypisu z ośrodka leczenia ostrej fazy choroby.
Świadczeniem do rozliczenia w tym przypadku jest grupa:

  • RK02 – 115 pkt za osobodzień; 21 dni rehabilitacji.

Rehabilitacja kardiologiczna

Kategoria II
Przysługujący pacjentowi czas trwania rehabilitacji wynosi do 2 tygodni bez przerwy.
Chory powinien zostać przyjęty bezpośrednio po wypisie lub w ciągu 28 dni od wypisu z ośrodka leczenia ostrej fazy choroby.
Świadczeniem do rozliczenia w tym przypadku jest grupa:

  • RK03 – 90 pkt za osobodzień; 14 dni rehabilitacji.

Warto zwracać uwagę, czy otrzymane od pacjenta skierowanie, będące podstawą hospitalizacji, jest wystawione przez uprawnionego lekarza, pracującego na odpowiednim oddziale lub we właściwej poradni. Niedopełnienie tego wymogu może formalnie stanowić podstawę do zakwestionowania przez kontrolerów NFZ całej hospitalizacji z powodu braku właściwego skierowania i naruszenia przepisów określonych w rozporządzeniu przez Ministra Zdrowia.

Warunki Świadczenia rehabilitacyjne
1. Ambulatoryjne lekarska ambulatoryjna opieka rehabilitacyjna (porada lekarska
rehabilitacyjna)
  fizjoterapia ambulatoryjna (wizyta fizjoterapeutyczna, zabieg
fizjoterapeutyczny)
2. Domowe porada lekarska rehabilitacyjna
  fizjoterapia domowa (wizyta fizjoterapeutyczna, zabieg
fizjoterapeutyczny)
3. Opieka dzienna rehabilitacja ogólnoustrojowa
  rehabilitacja dzieci z zaburzeniami wieku rozwojowego
  rehabilitacja słuchu i mowy
  rehabilitacja wzroku
  rehabilitacja kardiologiczna
  rehabilitacja pulmonologiczna z wykorzystaniem metod
subterraneoterapii

4. Stacjonarne

rehabilitacja ogólnoustrojowa
  rehabilitacja neurologiczna
  rehabilitacja pulmonologiczna
  rehabilitacja kardiologiczna

 

Poprzedni artykuł Lista pigułek Następny artykuł

Autorzy

Absolwentka Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, ukończyła studia podyplomowe z zakresu rachunkowości oraz z zakresu zarządzania w ochronie zdrowia. Posiada również ...

Ten serwis używa plików cookies zgodnie z Polityką Cookies. Brak zmiany ustawienia przeglądarki oznacza jej akceptację.