W centrum uwagi współczesnej rehabilitacji oddechowej znajdują się ćwiczenia fizyczne, które stanowią podstawę wszelkiego działania w dobrze zaplanowanej terapii usprawniającej. Na początku programu rehabilitacji należy wyznaczyć cele dla chorego, które są realistyczne i możliwe do osiągnięcia, co zwiększa motywację pacjenta i jego zaangażowanie. Tymi celami mogą być: poprawa oddychania, zwiększenie siły i wytrzymałości, zdolność do wykonywania codziennych czynności (np. realizowania hobby), zmniejszenie niepokoju, zapobieganie zaostrzeniom i hospitalizacji, niezależność, powrót do pracy. Do podstawowych składników rehabilitacji należą badania psychologiczne oraz badania kontrolne. Każdy program musi być dostosowany do indywidualnych potrzeb i możliwości pulmonologicznej chorego. Systematyczne stosowanie treningu fizycznego o odpowiednim natężeniu zwiększa tolerancję wysiłku i poprawia  subiektywne odczucia  chorych na  przewlekłą obturacyjną chorobę płuc. Uzyskanie korzystnych wyników rehabilitacji jest możliwe dzięki odpowiedniemu programowi rehabilitacji, dostosowanemu do indywidualnych potrzeb i możliwości chorego, rozszerzeniu ćwiczeń oddechowych i zwiększeniu częstości ich wykonywania. Ważny jest też odpowiednio długi okres rehabilitacji, a także wydłużający się stopniowo dzienny czas trwania ćwiczeń oraz ich natężenie.