Rehabilitacja funkcjonalna pacjenta po urazie rdzenia kręgowego z wtórną tetraplegią
Opis
Według aktualnych badań statystycznych urazu rdzenia kręgowego w Polsce doznaje około 1200 osób. Zwiększająca się liczba środków komunikacji sprawia, że liczba wypadków z roku na rok stanowczo wzrasta. Kolizje samochodowe, motocyklowe, potrącenia pieszych oraz rowerzystów sprawiają, że wypadki drogowe stanowią najliczniejszą grupę przyczyn urazów rdzenia kręgowego.
Kolejną grupą przyczyn urazów kręgosłupa z powikłaniami neurologicznymi są upadki z wysokości, skoki do wody, jak również – coraz częściej – uprawiane sporty ekstremalne. Należy zwrócić uwagę, że następstwa urazu rdzenia kręgowego nie dotykają tylko układu nerwowo-mięśniowo-szkieletowego, ale także układów: oddechowego, krążenia, moczowo-płciowego, a także wydalniczego. Wpływają na procesy związane z funkcjonowaniem narządów wewnętrznych, utrzymaniem procesów optymalnej termoregulacji, a także homeostazy (homeodynamiki). Powyższe wtórne czynniki determinowane są poziomem, patomechaniką, rozległością oraz zespołem uszkodzenia rdzenia kręgowego oraz uszkodzeniami współistniejącymi. Czas, jaki upłynął między zdarzeniem doprowadzającym do urazu rdzenia-kręgowego a odbarczeniem ośrodkowego układu nerwowego (OUN) z ewentualną następczą stabilizacją kręgosłupa, jest istotnym elementem, który może mieć wpływ na ogólną rekonwalescencję i powrót do sprawności funkcjonalnej osoby poszkodowanej.
Galeria
...
...
...
...
...
...
...
...
...
...
...
...
...
...
...
...
...
...
...
...
...
...
...
...
...
...
...
...
...
...
...
...
...
...
...
...
...
...
